رئیس و مدیر عامل کمپانی بین المللی ردال می باشد. ایشان تجربیات بسیار ارزشمندی در زمینه های گوناگون علمی، مشاوره مدیریت، سرمایه گذاری، شرکت های نوپا و مدیریت اجرایی دارند. دکتر اسنیوس درحال حاظر در دانشکده علوم و فناوری های یکپارچه سئول و دانشگاه یونسی کره تدریس می کنند. مقالات و مصاحبه های بیشماری از ایشان در ژورنال های برجسته بین المللی در حوزه های علمی و کسب و کار به چاپ رسیده است. ایشان به عنوان یکی از شرکا و مدیران اجرایی کمپانی های Accenture و McKinsey تجربه های عملیاتی بسیار ارزشمندی را در صنایع گوناگونی همچون خودرو، هوافضا، کشتی سازی، بانکداری، بیمه، تجهیزات صنعتی و ساخت و ساز، مواد غذایی، حمل و نقل، ارتباطات و … داشته اند. ایشان همچنین در راهاندازی و هدایت چندین شرکت نوپای موفق همکاری نموده است.
[jw7-video n=”1″]
دکتر پراستنیوس ایران را آلمان خاورمیانه میداند به دلیل اینکه در ایران زیر ساختهای صنعتی وجود دارد که در هیچ کدام از کشورهای خاورمیانه وجود ندارد، بنابراین ایران از این لحاظ موقعیت خوبی را در خاورمیانه دارد.
نکته جالب توجه این است که زمانی که یک تکنولوژی در یک شرکت افت پیدا میکند، سایر شرکتها میتوانند بالا بیایند و رشد کنند، در مورد ملتها نیز همین طور است. همیشه صحبت از هزینههای بهرهوری است، اگر هزینههای بهرهوری کاهش پیدا کند میتوان به سوی موفقیت گام برداشت.
دو راهبرد پایه وجود دارد. راهبرد اول راهبرد جایگزینی و راهبرد دوم راهبرد مکمل است. هدف راهبرد جایگزینی رهبری یک صنعت در جهان و از بین بردن تمام رقباست. کشورهایی مانند ژاپن، آلمان، کره جنوبی و چین از این راهبرد استفاده میکنند. راهبرد دیگر راهبرد مکمل است که حساس تر میباشد و شامل کشورهایی مانند سنگاپور، مالزی ،تایوان و ویتنام میباشد. تایوان اجازه ورود به شرکتهای چند ملیتی را داد و همچنین بانکها را نیز کنترل میکرد و به این ترتیب توانست موفقیت خود را ضمانت کند. کره به دلیل موقعیت ژئوپولیتیک خود اجازه ورود به شرکتهای چند ملیتی را نداد به دلیل آن که به FDI نیاز نداشت و کمکهای مالی خود را از آمریکا دریافت میکرد. نکته مهم این است که هر کشوری بر اساس موقعیت خود اقدام به اخذ یکی از این دو راهکار مینماید، ایران نیز باید با توجه به محیط و سیاستهای خود تصمیم گیری کند و بنابراین نمیتواند سیاستهای کشورهای ترکیه وکره جنوبی را کپی کند.
ایران آنقدر بزرگ است که بتواند یک بازار بین المللی داشته باشد. ایران برای سرمایهگذاران خارجی جذاب میباشد و باید تقویت و تحکیم کارآفرینی و همچنین حمایت مالی در بخشهایی مانند زیست فناوری در دستور کارش قرار دهد و دستور کار برای ایران اصلاح فرهنگ کار آفرینی است که کلا در خاورمیانه وجود ندارد، دسترسی به منابع مالی، قوانین کار، کنترل فساد، دولت کارآمد، نظارت و حاکمیت قانون میباشد.
ایران یکی از جذابترین کشورها با روشنترین آیندههاست، ظرفیتهای عقلایی کشور بالاست، موقعیت جغرافیایی عالی و نیروی انسانی جوانی دارد، فقط باید پایهها را اصلاح کند و اقتصاد خود را به جریان بیندازد.
دکتر پراستنیوس ایران را آلمان خاورمیانه میداند به دلیل اینکه در ایران زیر ساختهای صنعتی وجود دارد که در هیچ کدام از کشورهای خاورمیانه وجود ندارد، بنابراین ایران از این لحاظ موقعیت خوبی را در خاورمیانه دارد.
نکته جالب توجه این است که زمانی که یک تکنولوژی در یک شرکت افت پیدا میکند، سایر شرکتها میتوانند بالا بیایند و رشد کنند، در مورد ملتها نیز همین طور است. همیشه صحبت از هزینههای بهرهوری است، اگر هزینههای بهرهوری کاهش پیدا کند میتوان به سوی موفقیت گام برداشت. دو راهبرد پایه وجود دارد. راهبرد اول راهبرد جایگزینی و راهبرد دوم راهبرد مکمل است. هدف راهبرد جایگزینی رهبری یک صنعت در جهان و از بین بردن تمام رقباست. کشورهایی مانند ژاپن، آلمان، کره جنوبی و چین از این راهبرد استفاده میکنند. راهبرد دیگر راهبرد مکمل است که حساس تر میباشد و شامل کشورهایی مانند سنگاپور، مالزی ،تایوان و ویتنام میباشد. تایوان اجازه ورود به شرکتهای چند ملیتی را داد و همچنین بانکها را نیز کنترل میکرد و به این ترتیب توانست موفقیت خود را ضمانت کند. کره به دلیل موقعیت ژئوپولیتیک خود اجازه ورود به شرکتهای چند ملیتی را نداد به دلیل آن که به FDI نیاز نداشت و کمکهای مالی خود را از آمریکا دریافت میکرد. نکته مهم این است که هر کشوری بر اساس موقعیت خود اقدام به اخذ یکی از این دو راهکار مینماید، ایران نیز باید با توجه به محیط و سیاستهای خود تصمیم گیری کند و بنابراین نمیتواند سیاستهای کشورهای ترکیه وکره جنوبی را کپی کند.
ایران آنقدر بزرگ است که بتواند یک بازار بین المللی داشته باشد. ایران برای سرمایهگذاران خارجی جذاب میباشد و باید تقویت و تحکیم کارآفرینی و همچنین حمایت مالی در بخشهایی مانند زیست فناوری در دستور کارش قرار دهد و دستور کار برای ایران اصلاح فرهنگ کار آفرینی است که کلا در خاورمیانه وجود ندارد، دسترسی به منابع مالی، قوانین کار، کنترل فساد، دولت کارآمد، نظارت و حاکمیت قانون میباشد.
ایران یکی از جذابترین کشورها با روشنترین آیندههاست، ظرفیتهای عقلایی کشور بالاست، موقعیت جغرافیایی عالی و نیروی انسانی جوانی دارد، فقط باید پایهها را اصلاح کند و اقتصاد خود را به جریان بیندازد.